مراسم نامزدی

مراسم نامزدی ، تعهد ازدواج برای زوج ازدواج و همچنین دوره زمانی بین پیشنهاد ازدواج تا ازدواج است . در طول این مدت ، به طرفین زن و شوهر گفته می‌شود که این متعهد به ازدواج یا به طور ساده متمرکز بر روی زندگی شده‌اند . عروس و داماد آینده ممکن است به ترتیب نامزد ، زن یا شوهر باشند . مدت‌زمان دوران نامزدی بسیار متنوع است و عمدتا وابسته به هنجارهای فرهنگی و یا توافق طرفین بستگی دارد .

تعاملات طولانی مدت در ازدواج‌های برنامه‌ریزی‌شده رسمی در گذشته بسیار رایج بود و از طریق والدین برای کودکان غیر معمول نبود که ازدواج را سال‌ها پیش از اینکه طرفین تصمیم به نامزد شدن و خواستگاری بگیرند ترتیب دهند و کودکانشان را از زمانی که سنشان کم هست برای نامزدی در سنین بالاتر آماده کنند . این هنوز در برخی کشورها رایج است .

خاستگاه ایجاد نامزدی

خاستگاه تعامل اروپا در عمل ازدواج از قانون یهودیان ( تورات ) است که اولین نمونه آن از ابراهیم پیامبر به چشم می خورد و در آخرین رساله تلمود ( زنان ) نیز یافت می‌شود که در آن ازدواج شامل دو عمل مجزا به نام تعهد یا عهدنامه  است که در مراسم نامزدی بین طرفین برقرار می شود و دیگری برپایی خوپا ( یا همان چادر که بر روی سر عروس و داماد در مراسم عروسی قرار می گیرد را گویند ) در مراسم ازدواج و عروسی یهودیان می باشد . عهدنامه بین طرفین وضعیت میان فردی را تغییر می‌دهد , در حالی که ” مراسم رسمی عروسی ” در مورد پیامدها و عواقب قانونی تغییر وضعیت به شمار می‌ رود . ( با این حال , در تلمود و دیگر منابع حقوق یهودی فرآیندی به نام تعهد نیز وجود دارد که مطابق با آن چیزی است که امروز نامزدی نامیده می‌شود . ازدواج بدون چنین توافقی غیر اخلاقی تلقی می‌شود . )

این موضوع بعدها در یونان باستان به عنوان مراسم آیینی و مذهبی پذیرفته شد , گرچه برخلاف یهودیت , قرارداد مابین شان تنها با شهادت گفتار و کلامی بود . این زنجیره در نهایت از یهودیت به وسیله قانون ازدواج روم قرض گرفته شد و داماد آن را پس از سوگند وفاداری به ازدواج , و ارائه هدایا در زمان نامزدی , ارائه کرد .

نامزدی رسمی

این شکل از نامزدی حالت رسمی تعامل با ازدواج است.

در مراسم ازدواج‌ یهودیان در طول دوران تلمودی ( در قرن سیزدهم پیش از میلاد مسیح – سده ششم هجری ) ، دو مراسم نامزدی و ازدواج معمولا تا یک سال به طول می انجامید ؛

عروس تا زمانی که مراسم ازدواج واقعی برگزار شود با پدر و مادرش زندگی می‌کرد که در یک اتاق یا چادری که داماد برای او تنظیم کرده بود زندگی می گذراند . از قرون‌وسطی ، این دو مراسم به عنوان یک مراسم ترکیبی اجرا شده‌اند .

نامزدی در حال حاضر به طور کلی بخشی از مراسم عروسی یهودیان است که وقتی داماد حلقه را به عروس می‌دهد یا شی دیگر با ارزش اسمی را به عروس تقدیم می کند .

همانطور که در بالا ذکر شد ، نامزدی در یهودیت مجزا از عروسی است ؛ جدایی در دوران نامزدی نیاز به طلاق رسمی دارد و تخطی از آن به عنوان زنا در نظر گرفته می‌شود .

مراحل اولیه یک نامزدی عبارتند از :

• مذاکره برای نامزدی که معمولا توسط خانواده عروس و داماد انجام می‌شود و دارای سطوح متغیر از جمله مسائل مربوط به طرفین ، اصول و قواعد مربوط به زندگی مشترک آن ها و مواردی در رابطه با انتخاب شریک ازدواج است .
• این به همان اندازه که در طول تاریخ انجام می شده امروزه به طور گسترده انجام نمی‌شود ، اگرچه هنوز هم در جوامع محافظه‌کار از نظر فرهنگی در هند ، آفریقا ، و کشورهای خلیج‌فارس و برخی از کشورهای خاورمیانه رایج است ، اگر چه در بیشتر آن‌ها نیاز به حق طلاق عروسی وجود دارد .

• مذاکره درباره شیربها یا جهیزیه عروس
• در بیشتر فرهنگ‌های تکامل یافته از اروپا ، شیربهای عروس و یا جهیزیه به تعهد در عقد ازدواج تغییر یافته است ، در حالی که در دیگر فرهنگ‌ها ، مانند آن‌هایی که در شبه‌جزیره عربی هستند، هنوز هم بخشی از مذاکرات در عقد یک قرارداد ازدواج دخیل و تاثیر گذار هستند .
• هدایایی از جانب پدر و مادر و روحانیت
• تبادل نظر و امضای قراردادها ( که اغلب تبادل نظری صورت نمی پذیرد )
• برگزاری جشن و پایکوبی

مدت دقیق نامزدی بر طبق فرهنگ و نیازها و خواسته‌های طرفین و خانواده هایشان متغیر است . برای بزرگسالان , ممکن است از چندین ساعت ( زمانی که نامزدی در روز عروسی شان گرفته شود ) تا یک دوره چند ساله باشد .

امروزه یک سال و یک روز در گروه‌های جوان و جدید رایج است . در مورد ازدواج کودکان ( در سنین پایین ) , نامزدی می‌توانست از کودکی تا سن ازدواج دوام بیاورد .

در کشور عزیزمان ایران هم بعد از نامزدی ، مراسم عقد در دفتر ازدواج شمال تهران برگزار می گردد و این باعث رسمی شدن ازدواج می شود .