mehrab سه شنبه، ۲۹ مهر ۱۳۹۹ازدواج پیش از اسلام
در عربستان برای ازدواج پیش از اسلام ، انواع مختلفی از ازدواج وجود داشت . رایج‌ترین و شناخته‌شده انواع ازدواج در این زمان عبارت بود از : ازدواج با توافق ، ازدواج با ثبت ، ازدواج با مهریه ، ازدواج با وراثت و ازدواج موقت .
در ازدواج پیش از اسلام ، در دنیای عرب ، زنان نمی‌توانستند براساس اعتقادات خود تصمیم بگیرند و کنترل کمی بر ازدواج آنها وجود داشت . آنها هرگز قراردادی برای ازدواج یا حضانت فرزندان امضا نمی کردند و سوالی هم در رابطه با موافقت آن ها پرسیده نمی شد . زنان بندرت اجازه طلاق از شوهران خود را می‌داشتند و عقیده و نظر آنها برای ازدواج یا طلاق در نظر گرفته نمی‌شد . اگر آنها مطلقه بودند ، به طور قانونی مجاز به ملاقات دختر ازدواج نکرده (باکره) نبودند . آنها نمی‌توانستند اموال یا چیزی از آن حتی شیئی را به ارث ببرند ، حتی اگر با فقر یا شرایط سخت در زندگیشان روبرو می شدند.
ازدواج با توافق
اولین مورد از چهار ازدواج پیش از اسلام که رایج بود ، ازدواج با توافق نام دارد . این شامل توافق بین یک مرد و خانواده همسر آینده او بود . این ازدواج می‌تواند در قبیله یا بین دو خانواده از قبایل مختلف باشد .
بعضی از زنان از ازدواج با خارج از قبیله شان منع شده‌بودند و مجبور بودند با یکی دیگر از افراد قبیله یا غریبه‌ای که با قبیله زندگی می‌کردند ازدواج کنند .
در موردی که ازدواج میان یک مرد و زن در دو قبیله متفاوت بود ، زن خانواده خود را ترک و برای همیشه با همسرش زندگی می کرد . فرزندان این ازدواج‌ها به عنوان بخشی از قبیله پدر عروس محسوب می‌شدند ، مگر اینکه قرار قبلی بر این بود که فرزندان در قبیله آنها باقی مانند .
دلیل ازدواج با قبیله های دیگر این بود که از حمایت و تملک کودکان که این زوج متولد می‌کردند ، اطمینان حاصل شود . زنان در ازدواج‌های بین قبیله ای آزادی بیشتری داشته و حق عزل یا طلاق شوهرانشان را در هر زمان داشتند . زنان آداب و رسوم خاصی داشتند که از آنها برای اطلاع شوهرانشان از طلاق استفاده می‌کردند ، مانند این : ” اگر آنها در چادری زندگی می‌کردند ، آن را به دور(چرخش) می‌گرداندند ، به طوری که اگر در رو به شرق بود ، اکنون با غرب روبرو می‌شد ، و وقتی آن مرد این را می‌دید ، می‌دانست که او اخراج شده و نبایستی وارد شود .
ازدواج با مهر
دومین شیوه زندگی مشترک که در ازدواج پیش از اسلام وجود داشت ، ” ازدواج با مهریه ” بود . این ازدواج به سنت ها باز می گشت . این ازدواج‌ها شامل تعهداتی بود که میان داماد یا پدر داماد بودند که به عروس ” مهریه ” داده بودند تا با او ازدواج کند. ( مهریه در ازدواج اسلامی بسیار مهم است) پرداخت مهریه توسط شوهر به همسرش اجباری است مگر اینکه بدون هیچ فشاری به همسرش از جانب وی عفو شود و یا مقداری از مهریه را به توافق به او بازگرداند . مهریه به زن تعلق دارد و تنها به او نیز تعلق خواهد داشت . این مال پدر ، مادرش یا قیم او نیست . هیچ‌کس نمی‌تواند مهریه را به شوهرش ببخشد ، مگر خود زن ، یا در صورتی که بخواهد از شوهرش به خواست خود طلاق بگید. اگر شوهر بدون پرداخت مهریه به همسرش بمیرد ، این یک بدهی برجسته برای وی خواهد بود و باید قبل از توزیع ارث در میان وارثان ، در همان ابتدا پرداخت شود . این مهریه به زنان در طول زمان طلاق جهت گذران زندگیشان نیز کمک می‌کند .
ازدواج با تصرف یا دستگیری
ازدواج با تصرف ، یک عمل همگانی در ازدواج پیش از اسلام به شمار می رود . اغلب اوقات در زمان جنگ ، ازدواج با تصرف دستگیری زمانی رخ داد که زنان توسط مردان از قبایل دیگر اسیر شده و در بازار برده مکه برای فروش جمع می شدند . این زنان از بازار برده به صورت ازدواج یا بردگی فروخته می‌شدند . مردان گرفتار ازدواج‌های اسیر ، همسران خود را می‌خریدند و در نتیجه، کنترل کامل آنها را بر عهده داشتند . زنان در این ازدواج‌ها از آزادی برخوردار نبودند و در پی پیروی از دستورها شوهرشان و تحمل فرزندان خود روزگار می گذراندند . این زنان بعنوان اموال شوهر خود تبدیل شدند و حق طلاق و اعتراضی نداشتند.
ازدواج با ارث
ازدواج با ارث ، ” رسم گسترده و فراگیر در سراسر عربستان ، از جمله مدینه و مکه ” بود . این عمل شامل به ارث بردن همسران مردان قدیمی (اجداد) بود ( وقتی مردی در گذشت ، پسر وی همه همسران او به جز مادر خود را به ارث می برد ) به پسرش منتقل می شد . در چنین مواردی پسر چندین گزینه مختلف برای انتخاب داشت. یا او می‌توانست آنها را به عنوان همسر خود نگه دارد ، یا برای فروش آنها ازدواجی را ترتیب دهد تا از این طریق مهریه یا پولی دریافت کند ، یا به سادگی آنها را طلاق دهد و اخراج کند . در این موارد ، مانند اکثر شیوه های ازدواج در این زمان ، زن حقوق کمی داشته و یا هیچ نداشته و تحت نظم و یا وارث وی بود.
ازدواج بنا
به گفته ویلیام رابرتسن اسمیت ، بنا نوعی از ازدواج پیش از اسلام است که در عربستان‌سعودی آن دوره از آن استفاده می‌شد در این نوع ازدواج زن چادری از خود دارد که در آن استقلال کامل را از شوهرش حفظ کرده‌است . این عبارت توسط جان فرگوسن مک لنن بر این موضوع اشاره کرد که در سیلان ( در حال حاضر سری‌لانکا )، شوهر برای زندگی در روستای همسرش با او ازدواج می‌کند از این رو این نوع از ازدواج را ” ازدواج بنا ” نامیدند و ” بنا ” را به عنوان یک واژه کلی برای این نوع ازدواج ها پیشنهاد کردند . سیستم اجتماعی که در آن یک شوهر با همسرش یا خانواده نزدیک همسرش زندگی می‌کند ، توسط انسان شناسان به عنوان ماتریالیسم شناخته می‌شوند .
